الگوهای تربیتی فرزندان
اولین و مهمترین الگوی تربیتی والدین می‌باشند.امام سجاد(ع)در رساله حقوقی ضمن ترسیم حق فرزند بر والدین سنگینی مسئولیت والدین را در قبال آثار تربیتی فرزند متذکر میشود و میفرمایند:حق فرزندت آن است که بدانی او جزئی از وجود تو است هر خیر وشری که دارد به تو منسوب است،در حسن تربیت و راهنمایی به خدا و کمک به او،در اطاعت از خدا و ایجاد روح فر مانبرداری در او مسئول و در این رابطه پاداش و کیفر داری،پس او را چنان تربیت کن که در دنیاآثار نیک او باعث سر افرازی تو باشد و در آخرت به خاطر انجام وظیفهات در پیشگاه خدا معذور باشی.
با توجه به این روایت و صدها روایت دیگر مناسب است در اینجا بعضی از روشهای سازنده و کارشناسی شده جهت تربیت صحیح، به والدین و مربیان دلسوز متذکر شویم.
۱. والدین موظفند از تذکرات تا حد ممکن پرهیز کنند ودر صورت ضرورت با لحن زیبا و عاطفی و بسیار کوتاه تذکر خودشان را بیان کنند
۲-در صورت مشاهده خطا و لغزش از اصل تغافل استفاده کنند یعنی با این که از خطاء نوجوانشان مطلع هستند اما حالتی به خود بگیرد که نوجوان احساس کند والدین از خطاء او آگاهی ندارند چرا که اگر با دیدن اولین لغزش نوجوان به او تذکر دهند، و این روش ادامه پیدا کند پرده حیا نوجوان برداشته میشود وبا جسارت تمام به گناهان و خطاهای خودادامه میدهد شما رفتار انسانی را در نظر بگیرید که لباس نظیف و پاکیزه پوشیده در همه حالات خود کاملا مواظب لباس خود می‌باشد اما اگر گوشه‌ایی از همین لباس،کثیف شد این مواظبت جای خود را به بی‌مبالاتی در رفتار میدهد دیگر همه جا می‌نشیند همه جا می رود و گاهی دستهای کثیف خود را با لباسس پاک می کند بااین انگیزه که وقتی بخشی از لباس کثیف شد دیگر بقیه او مهم نیست نوجوان هم وقتی بخشی از شخصیت عاطفی و دینی خویش را پیش والدین شکست خورده دید ملا‌حظات دینی و عاطفی خود را کنارمی‌گذارد و برای هیچ چیز و هیچ کس ارزشی قائل نیست به خود میگوید حال که والدین من ارزش و اعتبار لازم برایم قائل نبستند دیگر مهم نیست که از خطا وگناه دیت بردارم یا به آن ادامه دهم از این جهت است که می‌بینیم امام علی علیه‌السلام میفرمایند: روش و اخلاق انسان بزرگ این ایت که از گناه دیگران تغافل می‌کند. در اینجا ممکن است این سوال مطرح شود که در فرهنگ اسلامی تاکیدات فراوانی متوجه والدین شده که غفلت از رفتارهای کودکان و نوجوانان ممکن است آثار زیانباری را بدنبال داشته باشد در جواب باید گفت اساسا غفلت با تغافل فرق دارد در غفلت هیچگونه نظارت و آگاهی نسبت به رفتار نوجوان وجود ندارد اما در تغافل این نظارت و آگاهی غیر مستقیم وجود دارد وهمین نظارت است که میتواند در جایگاه ضرورت و مهم بروز و ظهور کند و نوجوانان را از آلودگی نجات دهد.
۳-به نوجوان اعتماد کننند واز رفتارهایی که حاکی از عدم اعتماد است بپرهیزد.
۴-اورا با فرزندان دیگران بخصوص فرزندان فامیل مقایسه نکنند واز بیان کردن عیوب او در جمع افراد کاملا پرهیز کنند.
ازکتاب :زلال تربیت شقایق‌ها صفحه۱۲۳_۱۲۶
مولف.عبدالعلی حسین پور
